یه شوری از زندگی کردن در من پیدا شده که مثل جریان برق میاد و میره. با همون شدت! و با همون سرعت. دلم میخواست در موردش ننویسم تا جون بگیره و باهاش بتونم یه کارایی بکنم. مثلا دو تا گلدون دیگه بیارم تو اتاق یا رمان بخونم و چیزهای قشنگشو بزارم یا مثلا برم باشگاهی چیزی.
چار تا فیلم تی نیجی
دو تا کتاب با هپی اندینگ و ازدواج
شاید کلاه قرمزی... و بستنی توت فرنگی
می تونه خیلی آسون حال بدِ منو خوب کنه :)
معمولا رو همه هم اثر داره....
+گلدون و اینا ام خوبه :)
ماهی رو هروقت از آب بگیری تازه س....
این آدرس وبلـاگ عرفانِ ...
کلی قالب داره... اینکه چجوری بذاری شم یاد داده...
