نشستم و عکس و فیلم کارهای متخصص پوست امروزو که از اون مردای پختهی جنتلمن و مهربون بود و دلمو برد، نگاه میکنم. بیشتر از اون چیزی که فکر میکردم تا الآن برای هر چیزی یه نیمچه عمل زیبایی اختراع شده! و شاید چقد ایده هنوز برای پیشرفت وجود داره. من فکر میکنم شاید اگه شجاع بودم و وقت داشتم و یا پول، میزدم خیلی شیک این صورتو از نو میساختم مثلا زاویه دادن به فرم صورت یا لیفتینگ. با اینکه فیلمهای همشون وحشتناکه ولی خب برای تنوع خوبه! البته منظورم اون چیزی نیست که همه جا سرش بحثه. این که چرا همه آدما شبیه هم شدن! منظورم خوب شدن طبیعیه! خلاصه از هر چی خوشم بیاد راحت میگم مثلا از کک و مک های صورتها خوشم میاد دلم میخواد باشه. از منافذ پوست خوشم نمیاد پس دلم نمیخواد. بعضی وقتا پیش میاد که آدم چیزای زشت صورتشو دوست داره. مثلا من دماغم اگه عمل لازم داشت شاید هیچوقت نمیکردم چون کلی ادم بامزه با دماغای منحرف دیدم و برام جذاب بودن. ضمن اینکه هممون به صورتامون و چیزی که سالها بودیم وابسته ایم و تصمیم برای تغییر دادنش سخته کمی. خلاصه همه چیز از زاویه نگاه و سلیقهس.