همیشه سعی میکنم بهترین و نزدیک ترین حرفهارو نسبت به احساسم بزنم. و البته جدیدتریناشونو. و البته اینجا از همه جا بی پردهتر! حس جدیدم این روزا نسبت به نتیجه گرفتنه... همیشه محکم گفتم خوب بودن نتیجه خوبشو نشون میده. دیر یا زود.
ولی الان به شک افتادم.. شک این که اینا همش برداشت های ماست.. شک این که شاید ما قرار نیست به نتیجههایی که انتظار داریم برسیم.. شک این که شاید یک سری اتفاقات مستقل از ما هستن......و دور از خوبیها و دست روی چونههامون.
گفتن این حرفها برام راحت نیست مسلما زندگی تو یه دنیای بی قانون خیلی سخته و ناامنی ترس مشترک همهی انسانهاست.. خدا و کارما به ما امنیتی رو که نیاز داریم میدن...
ولی در مورد این روزها میخوام بگم بدون چشمداشتی به نتیجه سعی میکنم خوب باشم. سعی میکنم خوب باشم چون خوب بودن سلیقهمه چون خوب بودن انتخاب منه برای راحت تر خوابیدن و راحتتر گذروندن و راحتتر صحبت کردن با خودم و شنیده شدن حرفام... خوب بودن برای خوب بودن و به خاطر امتیازهای انحصاری خودش.بیچشمداشت.؟.