فراکنده🌌

 They call us dreamers but we're the ones who don't sleep

فکر نمیکنم کاش آ مال من بود..

فکر میکنم کاش منم مثل آ _خوش قیافه ترین پسر دانشکده_  انقدرر دوست داشتنهای پنهان  داشتم!

جالب ه

اگه بخوام اون چیزهایی که نیستم، نباشم.. 

حرفهاییو نزنم که همیشه میزنم

کارهاییو نکنم که همیشه میکنم

فکر هاییو نکنم که همیشه میکنم

اگه بخوام خودم باشم، تنهام!

این خودمو نشون ندادن داره منو اذیت میکنه

خودم خیلی متفاوت ه

چهل و پنج دقیقه دیگر جریمه های کتابخانه ام دوبرابر میشوند.. نزدیک خواب است و من هستم و حساب و کتاب آخر شب..

این طوری که همسایه بغلی صدای زنگ را نمیشنوند و افراد بیرون مجبورند دستشان را روی زنگ نگه دارند...

هی به خودم میگم ببین دیگه احمق بودن بسه.. 

از کلاس زدم بیرون رفتم دستشویی تو آینه خودمو نگاه کردم سالنو تا آخر اومدم پله ها رو رفتم پایین نگهبانی رو رد کردم سالن اداری رو هم.. از پله های اون طرف ساختمون اومدم پایین دور زدم و تو آینه یه دستشویی دیگه دوباره.خودمو نگاه کردم بعد کلی راه و پله دیگه تا کلاس.. این کارو کردم که خودمو آروم کرده باشم.. که به خودم حق داده باشم که اگر عصبانی هستم میتونم تو این فرصت آروم شم.. نشدم. هنوزم عصبانی هستم. از خودم. از این که این همه آدم که اصلا در زندگی من و آینده م جایی ندارن دورمو و فکرمو پر کردن!  دیگه علاقه ای به  نگه داشتن آدمهای موقت ندارم.

◀ همه اینارو گفتم اما نشد بگم به خاطر کی گفتم.

شکلات تو کیفم باش

باید که رنج ها را قدری بیشتر تاب تحمل داشت

تنها قدری!

یه جایی هم تو کتگوری های گوشی موبایلم هست به نام real me

آدم اولش که میخواد ظرف بشوره میتونه انتخاب کنه باهاش فکرای خوب بکنه یا فکرای بد..هر کدوم از فکرها وقتی انتخاب بشن تا ته تهش میرن. مخصوصا اونا که خوب نیستن

آدم بعد ظرف شستن میتونه سبک تر باشه یا سنگین تر. میتونه بعدش یه لیوان آب بخوره و مسواک بزنه رو تخت دراز بکشه تلویزیونن تماشا کنه یا بدو بدو یه جایی پیدا کنه گریه کنه که فقط گریه کنه.

آدم وقتی ظرف میشوره همون اول باید تصمیمشو بگیره.